การเขียนบทความให้น่าอ่าน ไม่น่าเบื่อ
ถ้าไม่มีเราเขาทำงานกันได้ไหม? หรือ เราการทำงานของเราสำคัญหรือเปล่านะ?
“กว่าจะไปถึงเป้าหมายนั้นอาจจะต้อง ‘แลก’ กับบางสิ่งและ ‘ทิ้ง’ บางอย่างไว้ข้างทางบ้าง เพราะทุกทางเลือกนั้นมีราคาที่ต้องจ่ายเสมอ”
จนกระทั่งถึงวันที่เขาควบคุมอารมณ์ได้ตลอดเวลา
อนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน และอาจมีเงื่อนไขเพิ่มเติม
นั่นครับ สมรภูมิอันสวยงาม ที่เหล่านักเขียนต้องมีชีวิตรอดไปให้ได้
ก็หากถูกใจ หรือชอบบทความไหนอยากให้คอมเม้นท์บอกกันบ้างนะครับ หรืออยากให้เขียนเรื่องอะไร แนะนำกันมาได้เช่นกัน…
แสดงความคิดเห็นพร้อมหลักฐานสนับสนุน. ในบทความส่วนใหญ่นักเขียนจะมีประเด็นซึ่งเป็นแรงผลักดันให้เขียนบทความขึ้นมา จากนั้นนักเขียนจะหาหลักฐานมาสนับสนุนความคิดเห็นของตนเอง เราจะต้องมีเหตุผลหนักแน่นและน่าเชื่อถือ ถึงจะทำให้บทความของเรามีคุณภาพ หลังจากกำหนดเอกลักษณ์ของบทความตนเองแล้ว เราก็จะสามารถมุ่งเข้าสู่ประเด็นที่เราหยิบยกขึ้นมากล่าวถึงในบทความ ตัวอย่างเช่น ถ้ากำลังเขียนเกี่ยวกับวิธีอ่านฉลากออร์แกนิก ประเด็นโดยรวมของเราคือประชาชนจะต้องรู้ว่ามีหลายบริษัทใช้ฉลากออร์แกนิกไปในทางที่ไม่ถูกต้อง จึงนำไปสู่การโฆษณาที่ไม่เป็นไปตามความจริง ตัวอย่างอีกหัวข้ออาจเป็นการรู้ว่าใครเป็นเจ้าของช่องทางสื่อประจำท้องถิ่นนั้นสำคัญ ถ้าองค์กรสื่อธุรกิจเป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น เราก็อาจได้ข่าวท้องถิ่นของเราน้อยมากและไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชุมชนของตนเองมากนัก
การเขียนข่าวจะไม่เน้นการใส่ความคิดเห็นของตัวเอง แต่จะเน้นการเล่าเรื่องราวความเป็นจริงที่เกิดขึ้น อธิบายชัดเจนว่า ใคร ทำ อะไร ที่ไหน อย่างไร หรือหากเป็นข่าวเชิงวิเคราะห์ อาจตบท้ายได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นจะกระทบต่อผู้อ่านอย่างไร
“ว๊าย! แย่จัง…ฉันทำก้อนกรวดที่เลือกหล่นหายไปแล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน คุณเจ้าหนี้ช่วยดูก้อนกรวดอีกถุงว่าเป็นสีอะไร ก็คงรู้แล้วล่ะค่ะว่าฉันเลือกได้ก้อนกรวดสีอะไร เพราะสีมันตรงข้ามกัน”
กำหนดความยาวของบทความ. บทความนี้มีการกำหนดจำนวนคำไหม เราต้องเขียนให้ได้จำนวนกี่หน้า คำนึงถึงประเภทของบทความและเนื้อที่เขียน อีกทั้งคิดสิว่าต้องเขียนมากเท่าไรถึงจะครอบคลุมหัวข้อนั้นอย่างเพียงพอ
เฝ้าระวังนักเรียน อาจเข้าข่ายเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ นรรัชต์ ฝันเชียร อาจไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่เราจะเห็นนักเรียนทำพฤติกรรมซ้ำๆ โดยไม่จำเป็นในบางโอกาส แต่มันจะเป็นปัญหาแน่นอนเมื่อการทำอะไรซ้ำๆนั้น มากระทบกระเทือกการใช้ชีวิตประจำวัน พฤติกรรมอย่างเช่น เข้าออก
ก็หากถูกใจ หรือชอบบทความไหนอยากให้คอมเม้นท์บอกกันบ้างนะครับ หรืออยากให้เขียนเรื่องอะไร แนะนำกันมาได้เช่นกัน…
ผู้พิพากษาถามเจ้าของฟาร์มว่า เขาได้ใช้เครื่องชั่งน้ำหนักในการขายเนยหรือไม่ เจ้าของฟาร์มตอบว่า “ฉันมันตาสีตาสา ฉันไม่มีเครื่องชั่งเป๊ะๆ หรอก แต่ฉันมีเกณฑ์ของฉันอยู่แล้ว” 789bet login ผู้พิพากษาถามต่อ “แล้วคุณชั่งเนยได้อย่างไร?”